ايران فقط تهران نيست

بنام خدا - بهروز فرهاديان b.farhaadian@gmail.com 1393

ايران فقط تهران نيست

ايران كشوري است پهناور با منابع بسيار كه اگر به درستي مورد استفاده قرار گيرد آسايش و رفاه همگان را در پي خواهد داشت . استفاده از نيروهاي متخصص ، حساسيت نداشتن به نقطه اي خاص ، آگاهي و انديشه از جمله امكاناتَ مددرسان مي باشند . جمع آوري اين امكانات در محلي خاص باعث محروميت ساير نقاط مي شود .

ترديدي نيست كه تلاش بسياري صورت گرفته اما از كارهاي نشده هم نميتوان غافل ماند يعني بيان اشكالات به معني ناديده گرفتن انجام شده ها نيست .

تهران يكي از شهرهاي ايران است كه پايتخت مي باشد . پايتخت ايران را از زواياي مختلف مي توان بررسي كرد . در همه جا پايتخت مزايايي دارد كه ساير جاها از آن بي بهره اند اما بنا نيست اينجا هم مانند ساير جاها باشد .ولي به مرور امكانات بسياري به تهران دادند و عده زيادي به شهر روي آوردند و لزوما اين شهر گسترش مي يافت . با توجيهات فراوان همه امكانات رفاهي ، آموزشي ، تفريحي و . . . را براي تهران فراهم مي كردند و به همين جهت از همه سو روبه تهران پايتخت نهادند .

هزينه هاي بسياري صرف و به همين نسبت شهرهاي ديگر فراموش شد . اموري به عنوان مشكل مطرح مي شد و در صدا و سيما وقت مردم را مي گرفت . مثلا ساعت ها درباره احتمال كم شدن آب بحث مي شد كه در اين صورت به ناچار كمتر از بيست و چهار ساعت عرضه مي شد حال آنكه در برخي شهرها حداكثر دو ساعت آب در هر شبانه روز توزيع مي شود. در چنين وضعي مخزن آب جزء جدايي ناپذير لوازم خانه است و همه منازل از آن بهره مي برند .

بسياري براي اينكه از امكانات بهتري استفاده كنند به تهران كوچ كردند و بدين ترتيب كوچ به تهران عملي شد . با افزايش جمعيت امكانات بيشتري هم جذب مي شد و اين كار چنان بالا گرفت كه برايمدتي بحث انتقال پايتخت به شهر ديگري مطرح شد .

تهران گسترش مي ياقت و امكانات بسياري را طلب مي كرد . دارايي ها جذب ميشد و پاينخت توسعه مي يافت و شهرهاي ديگري فقير مي شدند . كسي مخالف گسترش نيست و اما جاي سوال است كه به چه قيمتي ؟ شهرهاي ديگر كه قرباني نيستند . اما چرا با جذب امكانات به تهران خيلي از شهرها فقير شدند ؟

به شهرهاي ديگر متناسب با موقعيت ، امكانات و دارايي ها توجه شود تا توانائي ها بروز پيدا كنند . آرامش حاصل از رفع مشكلات ذهن را به سوي ايده هاي جديد مي كشاند . ايده هايي كه سبب توسعه مملكت و رفاه مردم مي شود . درست است كه مملكت در مجاصره است ولي اين كه با توسعه شهرها در تضاد نيست . بخشي از بودجه اي كه صرف تهران ميشود اختصاص به شهرستان ها يابد .

مهمترين كار تغيير در ديدگاه است به گونه اي كه هم به پايتخت بينديشند هم از ساير شهرستان هاغفلت نكنند .

به كشور به عنوان يك مجموعه واحد نگريسته شود تا حل مشكلات امكان پذير شوند و تلاشها معنا پيدا كند . در اين حال كارخانه و ديگر امكانات در محلي كه مواد اوليه وجود دارد ، بنا ميشوند و حداقل مشكل حمل و نقل و انتقال وجود ندارد . اين راه امكان پذير است و تنها بايد اراده كرد .